Όλα μου τα χρόνια θεωρούσα και αισθανόμουν ότι η άνοιξη μόνο είναι η εποχή της αναγέννησης και πως από αυτή την εποχή και μετά ξεκινάει η ζωή! Έτσι λοιπόν το φθινόπωρο μου έφερνε θλίψη και μου ρουφούσε άπληστα τη χαρά της προσμονής!
Όσο προχωράει η ζωή όμως αναθεωρώ!
Άρχισα να εστιάζω στα χρώματα!
Τι όμορφη αντίθεση που κάνουν και ταυτόχρονα τι υπέροχα που δένουν τα κοκκινωπά χρώματα του φθινοπώρου με τον απόηχο των χρωμάτων της παλέτας του μπλε του καλοκαιριού!!!
Θυμήθηκα τη γεύση κάποιων γκρίζων καλοκαιριών και κάποιων ροδαλών χρωματιστών χειμώνων!
Φίλοι μου καλοί, την ομορφιά την κουβαλάμε στη ψυχή και στη καρδιά μας και οι εποχές ζωντανεύουν και χρωματίζονται από εμάς τους ίδιους τελικά! Από αυτό το μέσα μας που πυροδοτεί και ανάβει το χορό των χρωμάτων των εποχών, αυτό που δίνει πνοή και χροιά και ουσία στην ίδια μας τη ζωή!!! Και αποφάσισα ότι δεν θέλω να υπάρχει τίποτα γκρίζο στο κόσμο μου πιά! Μόνο φως! Αυτό το φως που εγώ επιτρέπω να με πλημμυρίζει, να με κατακλύζει και να σκορπιέται απλόχερα γύρω μου και σε αυτούς που αγαπώ!
Καλό και φωτεινό Φθινόπωρο αγαπημένοι μου!!!
Δώστε του τη χαρά και την ευκαιρία να σηματοδοτήσει την αναγέννηση σας !!!
Αμαρυλλίς Ξενάκη
Ραδιοφωνικός Παραγωγός